οπιοφάγος

ο

αυτός που έχει τη συνήθεια να παίρνει όπιο εσωτερικώς ως ναρκωτικό, οπιομανής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < όπιο + -φαγος*. Η λ. μαρτυρείται από το 1835 στον Σκαρλάτο Βυζάντιο].